Wat is geluidsoverlast

Geluidsoverlast, een onaangename mix van geluiden

• Geluid is een trilling van de lucht die een auditieve ervaring veroorzaakt. Het wordt gekenmerkt door zijn frequentie (dof of scherp), zijn geluidsniveau (intensiteit) en duur (kort of lang).
• Geluidsoverlast is een complexe mengeling van geluiden die een gehoorervaring veroorzaakt die als storend of gevaarlijk wordt beschouwd. De perceptie is dus zeer variabel naargelang de persoon en het moment: muziek midden in de nacht kan voor sommigen bijvoorbeeld een aangenaam geluid zijn maar door anderen worden beschouwd als buurtlawaai.

De geluidsniveaus

Het geluidsniveau wordt gemeten in decibel (afgekort dB).

140 dB: opstijgend vliegtuig

130 dB: autorace

100 dB: hifiketen

95 dB: claxon

90 dB: grasmaaier

85 dB: blaffende hond

80 dB: auto

75 dB: stofzuiger

70 dB: rinkelende telefoon

65 dB: televisie

60 dB: normaal gesprek

55 dB: wasmachine

50 dB: regen

40 dB: koelkast

30 dB: gesprek met zachte stem

20 dB: stilte

Wanneer twee bronnen geluid produceren, is het totale geluid niet gewoon gelijk aan de som van de twee geluidsniveaus:

• Als het geluidsniveau van een van de bronnen 10 dB hoger is dan dat van de andere, dan zal het hardste geluid het zachtste maskeren. Zo zal het geluid van een stofzuiger worden gedekt door het geluid van een grasmaaier en bedraagt het geluidsniveau 90 dB.
• Wanneer de geluidsniveaus van de twee bronnen gelijkwaardig zijn, komt het totale geluid overeen met het geluidsniveau van een van de bronnen + 3 dB. Twee televisietoestellen van elk 65 dB produceren dus samen een geluid van ongeveer 68 dB.

De verspreiding van het geluid

Geluid is als een golf. Wanneer het op een obstakel botst, kan het worden weerkaatst, in verschillende richtingen worden gestuurd, worden doorgegeven of geabsorbeerd of zelfs worden opgeheven. Alles hangt af van het obstakel waar het geluid tegen botst en de inrichting van de ruimte. Alle inrichtingen van geluidsisolatie of -correctie, zowel in woningen als in stedenbouw, zijn gebaseerd op de gedragsprincipes van geluid. 

• Buiten
  In de stad vormen gebouwen, verhogingen en muren obstakels die het geluid kunnen blokkeren, of net verspreiden. Bijvoorbeeld:
  • Het geluidsniveau is veel hoger aan wegen waar gebouwen met glazen voorgevels staan omdat glas het geluid weerkaatst.
  • Het is doorgaans een stuk rustiger in niet-bebouwde ruimten, aan de achterzijde van woningen (binnenhuizenblokken) omdat ze door de gebouwen afgeschermd worden van buitengeluiden. Op plaatsen waar wegen elkaar kruisen of waar een stukje niet werd bebouwd, wordt het geluid echter doorgelaten en kan het zich over grote afstanden verspreiden.

• Binnen
  In een gebouw zijn er doorgaans drie soorten geluid:
  1. luchtgeluiden, die ontstaan en zich verspreiden in de lucht (stemmen, muziek, auto's, vliegtuigen, enz.) en van binnen of buiten komen 
  2. contactgeluiden, die ontstaan door contact met een element van het gebouw en zich verspreiden (stappen, objecten die op de grond vallen, de slag van een hamer op de muur, enz.)
  3. geluiden van installaties: ventilatie, verwarming, lift, enz. 

Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest telt heel wat oude eengezinswoningen die werden omgebouwd tot appartementen of collectieve woningen. Bij deze renovaties werd zelden geluidsisolatie geïntegreerd. Het geluid wordt dus zeer gemakkelijk doorgegeven via oude vloeren, wanden en kieren of tussen kamers, verdiepingen en zelfs gebouwen onderling.