We kunnen ze niet zien, maar we zijn omringd door elektromagnetische velden. Sommige zijn natuurlijk, zoals het elektrisch veld dat zich kan vormen bij onweer, of het magnetisch veld rond de aarde dat de naald van kompassen leidt. Andere worden op kunstmatige wijze gecreëerd door menselijke activiteiten.

Zoals de naam al aangeeft, is een elektromagnetisch veld de combinatie van een elektrisch veld en een magnetisch veld.

Het elektrisch veld ontstaat uit de aanwezigheid van elektrische ladingen. Indien een lamp aangesloten is op een stopcontact, en dus onder spanning staat, dan hangt er een elektrisch veld rond de lamp, ook als ze uitgeschakeld is. Hoe verder u van de lamp gaat, hoe minder sterk dit veld, vooral als er obstakels zijn, zoals muren. De sterkte van het elektrisch veld wordt gemeten in volt per meter.

Het magnetisch veld is het resultaat van de verplaatsing van de elektrische ladingen, of met andere woorden van de stroom. Wanneer u de lamp aandoet, gaat de stroom door de draad en ontstaat een magnetisch veld. Net als het elektrisch veld verzwakt dit veld naarmate de afstand toeneemt. Gewone materialen kunnen het echter niet tegenhouden. De sterkte van het magnetisch veld wordt gemeten onder invloed van materie. Er word dan gesproken van magnetische fluxdichtheid  die in tesla en micro-tesla word gemeten.

Aangezien het elektrisch veld en het magnetisch veld beide verbonden zijn aan de elektrische lading, werken ze in op elkaar en variëren ze beide in de loop der tijd. Bij hoge frequentie hangt de schommeling van beide velden samen; ze zijn dus onlosmakelijk verbonden. Vandaar de naam “elektromagnetisch veld”. 

De elektromagnetische velden planten zich voor in de vorm van golven. Deze voortplanting wordt straling genoemd.