Habitat : een habitat kan worden beschouwd als de plaats waar een bepaald organisme, of een bepaalde groep organismen, leeft. Een habitat zelf is onderverdeeld in verschillende geografische eenheden die ook wel biotopen worden genoemd.

Er zijn tien habitattypes van communautair belang (Habitatrichtlijn; Bijlage I) aanwezig in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest met elk een Europees codenummer. Twee van deze tien habitattypes worden omwille van hun zeldzaamheid als prioritair* beschouwd.

• 3150 Van nature eutrofe meren
• 4030 Droge Europese heide
• 6430 Voedselrijke zoomvormende ruigten van het laagland
• 6510 Laaggelegen schraal hooiland
• 7220* Kalktufbronnen met tufsteenformatie
• 9120 Atlantisch zuurminnend beukenbos
• 9130 Beukenbossen van het type Asperulo-Fagetum
• 9160 Eiken-haagbeukenbossen behorend tot het Carpinion betuli
• 9190 Oude zuurminnende eikenbossen
• 91E0* Bossen op alluviale grond met Alnus glutinosa en Fraxinus excelsior

Van nature eutrofe vijvers en meren

Beschrijving : Dit habitattype komt voor in ondiepe, stilstaande tot zeer zwak stromende, wateren zoals meren, plassen en vijvers. Het water is van nature rijk aan voedingsstoffen door chemische uitwisseling met de voedselrijke bodem.

       
Europese droge heide

Beschrijving: droge tot halfdroge heidevegetaties op uitgeloogde (voedselarme) en kalkarme zandbodem (= podzolbodem). Deze vorm van heide is typisch voor een Atlantisch klimaat en wordt gedomineerd door Struikheide (Calluna vulgaris), soms in associatie met Dubbelloof (Blechnum spicant).

Voedselrijke ruigte

Beschrijving: Dit habitattype situeert zich vaak lineair langs oevers (= zoomvegetatie) en vormt aldaar een hoge, stikstofminnende en vochtige kruidlaag. Wegens zijn talrijke milieugradiënten herbergt dit habitattype een rijke en gevarieerde fauna en flora. Kwaliteitsvolle voedselrijke ruigten worden zeldzaam wegens teveel onnatuurlijke eutrofiëring, degradatie en verstoring door menselijke activiteiten (vb. drainage, ongeschikt beheer, …). Moerasspirea (Filipendula ulmaria) en Moesdistel (Cirsium oleraceum) zijn twee kenmerkende plantensoorten voor de habitattype.

Laaggelegen schraal hooiland

Beschrijving: extensief beheerde, in het algemeen weinig bemeste en aldus soortenrijke graslanden van vlakten. Heel typerend is de vaak grote diversiteit aan composieten (Asteraceae) en schermbloemigen (Apiaceae). De belangrijkste algemene bedreiging voor dit habitattype is de intensivering van de landbouw. In de Brusselse context is uiteraard vooral verstedelijking een blijvende dreiging.

Kalktufbronnen met tufsteenformatie

Beschrijving: Bronnen met kalkrijk water en een actieve afzet van tufsteen, gedomineerd door mossen (Cratoneurion commutati).

Zuurminnende Beukenbossen

Beschrijving: Deze beukenbossen komen voor op zure bodems onder een vochtig Atlantisch klimaat. De boomlaag van dit bostype kan in functie van het gevoerde beheer ook worden gedomineerd door eik, waaronder beuk en hulst spontaan verjongen. Dit habitattype is het dominante habitattype in vrijwel alle grote loofboscomplexen in Vlaanderen.

Kalkminnend beukenbos

Beschrijving: Atlantisch bos op (vaak oppervlakkige) kalkbodem, op hellingen rijk aan bepaalde typische zeggen (Carex spp.), grassen (Brachypodium spp.), orchideeën en warmteminnende soorten. De boomlaag herbergt kalkminnende soorten als Wilde liguster (Ligustrum vulgare) en Zuurbes (Berberis vulgaris).

Atlantische Beukenbossen

Beschrijving: Dit habitattype is karakteristiek voor de Brusselse bossen, op neutrale of bijna neutrale bodem met zachte humus (mull), en met een sterke vertegenwoordiging van soorten behorende tot de groepen van Bosanemoon (Anemone nemorosa), Gele dovenetel (Lamium galeobdolon), Lievevrouwebedstro (Galium odoratum) en Eenbloemig parelgras (Melica uniflora).

Atlantische Beukenbossen

Wintereikenbos of eiken-haagbeukenbos

Beschrijving: Wintereikenbossen of bossen met natuurlijke bijmenging van Haagbeuk en Kleinbladige linde en een rijke voorjaarsflora, die echter niet door Boshyacint gedomineerd wordt. Zomereikenbossen ontwikkelen zich op waterhoudende bodem of op een bodem met zeer goede waterreserves (valleibodems, depressies, nabijheid van rivierbossen, enz.).

Oude zuurminnende eikenbossen met zomereik

Beschrijving: zuurminnende bossen met Zomereik, Ruwe en Zachte berk, vaak gemengd met Wilde lijsterbes op zeer voedselarme, vaak zandige en podzolbodem. De boomlaag is zwak ontwikkeld. De kruidlaag is samengesteld uit de groep van de Bochtige smele (Deschampsia flexuosa).

Alluviale bossen met elzen en essen

Beschrijving: gemengde bossen met elzen (Alnus glutinosa) en essen (Fraxinus excelsior) op vochtige bodem (bv. alluviale vlakten), vaak met een weelderige vegetatie van ruigtekruiden als ondergroei of met kwelvegetaties. Broekbossen zijn belangrijk omwille van hun bufferende werking (infiltratie) en biodiversiteit. Ook dit habitattype heeft vaak te lijden onder eutrofiëring en drainage.