Wie beslist, wie controleert?

De operatoren kiezen de plaats van de antennes

De operatoren kunnen vrij kiezen waar ze hun antennes plaatsen om hun netwerk uit te bouwen. Uiteraard hebben ze hiervoor de toestemming nodig van de eigenaars van deze locaties, en moeten ze zich houden aan de norm die is vastgelegd door de overheid: geen nieuwe antenne indien de norm van 6 V/m wordt overschreden door deze installatie. Ze moeten dus vooraf een milieuvergunning aanvragen (en, in de meeste gevallen, ook een stedenbouwkundige vergunning).

Het Gewest heeft de norm vastgelegd op 6 V/m

Het Parlement en de Brusselse Hoofdstedelijke Regering hebben de norm van 3 V/m vastgelegd, in een ordonnantie die van kracht is geworden op 1ste maart 2009.
Op 3 april 2014 heeft het Brussels parlement de ordonnantie gewijzigd (6V/m eq. 900MHz i.p.v. 3V/m eq. 900MHz) om de ontwikkeling van de standaard van de 4e generatie mogelijk te maken (gewoonlijk “4G-technologie” of “LTE” genoemd).
Voor 2009 was dit federale materie, onder de bevoegdheid van Volksgezondheid. Vandaag meent men dat de elektromagnetische golven onder milieubescherming vallen, waardoor de bevoegdheid bij het Gewest komt.

Door de oude federale norm te verlagen van 20,6 V/m tot 6 V/m voert het Brussels Gewest een zeer ambitieus beleid inzake de bescherming van het milieu en de gezondheid.

Leefmilieu Brussel controleert de naleving van de norm

De reglementering legt een norm vast, maar bepaalt ook de nodige middelen voor de naleving ervan. Het is de taak van Leefmilieu Brussel om de antennes al dan niet toe te laten en om de antennes waarvoor een milieuvergunning werd toegekend, regelmatig te controleren.