De kleur

Dit is één van de eerste visuele indicatoren van de gezondheid van uw bodem. De kleur van een bodem is een indicator voor zowel de samenstelling - klei, leem, zand - als de aanwezigheid van organische stoffen en mineralen, waaronder sommige van deze aspecten noodzakelijk zijn voor een goede ontwikkeling van gewassen.

Enkele voorbeelden: 

• Zwart wijst op de aanwezigheid van organisch materiaal in de bodem. Hoe dieper men gaat, hoe minder men terugvindt. Dit hangt samen met de aan de oppervlakkige aangebrachte stoffen (mest, dode bladeren, compost, enz.). Hoe regelmatiger en adequater de toevoer van deze stoffen, hoe dikker de vruchtbare zwarte laag zal zijn.
  • Een donkere toplaag betekent dus dat de bodem rijk is aan organisch materiaal en betere gewassen mogelijk zal maken.
  • Let op: u kan ook te maken hebben met een (steen)koolachtige laag die zwart is. Dit laatste wijst op vervuilende assen. 
• De aanwezigheid van ijzer herkent u aan zijn felle kleuren. U ziet dan contrasterende en verschillende kleuren, afhankelijk van de vorm waarin het ijzer in de bodem aangetroffen wordt:
  • grijsgroene tinten: de grond is doordrenkt met water en ongeschikt voor het kweken van gewassen.
  • roestvlekken: dit wijst op een zone met een schommelend grondwaterpeil. Dat wil zeggen een zone die afwisselend nat en droog is.
• Een bleke kleur wijst op een uitputting van de bodem aan stoffen die voor kleur zorgen (ijzer, klei, organisch materiaal, ...). Dit heeft te maken met onvoldoende toevoer van organisch materiaal en/of uitspoeling van de bodem (wanneer de grond voor een lange tijd braak is blijven liggen). 
  • Een bleke grond moet worden verrijkt met organisch materiaal om de samenstelling ervan te verbeteren voor een productievere teelt.

Ontdek in de praktijk hoe u de kleur van uw bodem kan ontcijferen dankzij de Brusselse bodemkwaliteitsindex.
 

 Volgende pagina: de textuur