Focus : Evolutie van de avifauna

Focus - Actualisering : januari 2022

De jaarlijkse follow-up van de alledaagse vogels maakt het mogelijk een tendens voor de periode 1992-20121 waar te nemen voor 41 soorten : voor 40% van hen kan een daling van de populaties worden waargenomen. Voor de groep van inheemse soorten suggereert de analyse van de gegevens een matige daling op lange termijn en een stabiele tendens sinds 10 jaar. De alledaagse vogels met de meest opmerkelijke daling op lange termijn zijn de soorten die hun nest bouwen in gebouwen en de trekvogels. Een globale gunstige evolutie wordt daarentegen vastgesteld voor de exotische soorten en de kraaiachtigen.

De vogels, goede indicatoren van de staat van de biodiversiteit

De vogels zijn uitermate geschikt als biodiversiteitsindicator. Hun bijzonder groot vermogen om zich te verspreiden, stelt hen immers in staat snel te reageren op veranderingen in het leefmilieu. Zij zijn bovendien aanwezig in de meeste biotopen en (semi-)verstedelijkte milieus en vertegenwoordigd op vrijwel alle niveaus van de voedselketen, ook op de hoogste niveaus (insectivoren, predatoren). Ze zijn ook gemakkelijk te observeren.
De follow-up van de Brusselse avifauna gebeurt op verschillende manieren: uitvoering van atlassen die een overzicht geeft van de verspreiding en de aantallen van de nestbouwende vogels (om de 10-20 jaar), jaarlijkse follow-up van de algemene avifauna of van specifieke groepen (o.a. watervogels), specifieke wetenschappelijke studies, monitoring van soorten van communautair en regionaal belang, enz. Dit werk werd tot nog toe voornamelijk verzekerd door Aves, de ornithologische pool van de vzw Natagora, op vraag van Leefmilieu Brussel.

Voor de periode 1992-2018 wordt een daling bevestig voor 40% van de soorten waarvoor een tendens kan worden vastgesteld 

De jaarlijkse opvolging van de algemene broedvogels wordt georganiseerd sinds 1992. Dat gebeurt via de “luisterpunt”-methode, die erin bestaat in de lente alle vogels te inventariseren die gedurende een tijdspanne van 15 minuten worden gezien of gehoord tijdens 2 bezoeken aan een vaste waarnemingssite, die elk jaar dezelfde is. Deze methode, die vooral geschikt is voor soorten die hun territorium afbakenen door te zingen, maakt het mogelijk om iets minder dan de helft van de Brusselse nestbouwende avifauna te volgen. Trekvogels die in het voorjaar een tussenstop in Brussel maken maar er nooit nestelen, soorten waarvoor de luisterpuntmethode ontoereikend is (watervogels, zwaluwen, nachtroofvogels ...) en zeldzame nestbouwende vogels waarvoor het aantal contacten ontoereikend is, zijn hier niet bij betrokken.  
Het netwerk van luisterpunten telt vandaag 114 stations; deze vertegenwoordigen zowel de sterk uiteenlopende groene ruimten in het Brusselse als de dicht bebouwde omgevingen.
Voor de periode 1992-2020 kon voor 41 soorten een trend worden waargenomen (soorten die voldoende regelmatig worden gezien of gehoord, m.a.w. de meeste van de soorten verspreid in het Brussels Gewest). Van deze soorten :

• nemen 2 soorten (ofwel 5%) sterk af;  
• nemen 14 soorten (ofwel 34%) af;  
• zijn 15 soorten (ofwel 37%) stabiel; 
• nemen 8 soorten (ofwel 20%) toe, waaronder 2 exotische soorten (de halsbandparkiet en de half tamme rotsduif); 
• nemen 2 soorten (ofwel 5%) sterk toe, waaronder 1 exotische soort (de Nijlgans).

Merk op dat deze balans slechts betrekking heeft op een deel van de avifauna, dat voornamelijk uit de meest verspreide nestbouwende soorten bestaat. Een groot aantal soorten die niet met de methode van de luisterpunten worden gevolgd, vallen op gewestelijke schaal terug. Meestal betreft het soorten met hogere ecologische eisen tijdens de nestbouw. 
Onderstaande grafiek toont de vooruitgang, de stabiliteit of de terugval van soorten.  

Tendensen in de evolutie op lange termijn van de algemene avifauna in het Brussels Gewest (41 soorten, met inbegrip van 3 exotische soorten): gemiddelde jaarlijkse groeipercentages in % (1992-2020)

Bron : Paquet A., Weiserbs A. 2021 (Natagora-Aves)
 

De definitie van de vijf tendenscategorieën van de populaties is gebaseerd op het gemiddelde jaarlijkse groeipercentage en de betrouwbaarheid van de raming (voor meer details, zie Monitoring van de vogelpopulaties in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Rapport 2020, blz. 16). 
Voor meer informatie over het evolutiepercentage van de veelvoorkomende avifauna sinds 1992 

De vijf soorten met de grootste achteruitgang zijn de huismus (verlies van 96% van het bestand in 28 jaar), de Turkse tortel (verlies van 86%), de tuinfluiter (verlies van 85%), de spreeuw (verlies van 81%) en de grasmus (verlies van 80%). Van deze vogels werden de huismus, de spreeuw en de Turkse tortel beschouwd als veelvoorkomende vogels in Brussel en in de steden in het algemeen.
Verscheidene factoren kunnen bijdragen tot de verklaring van de achteruitgang van vele soorten, waaronder de vermindering en versnippering van groene ruimten en braakliggende terreinen, de schaarste van voedselbronnen (bv. sterke achteruitgang van insectenpopulaties, grassen, wilde bessenplanten, kippenhokken ...), verontreiniging (met inbegrip van pesticiden) en afname van gunstige gebieden om te nestelen, klimaatverandering of zelfs de renovatie van gebouwen, waardoor de mogelijkheden tot nestbouw van holbewonende soorten worden beperkt. Sommige soorten, zoals de mus of de merel, zijn ook het slachtoffer van epizoötie.
De soorten die toenemen zijn algemene soorten, minder veeleisend, in staat zich aan te passen aan wat de stedelijke omgeving hen biedt. Het aantal kauwen is sinds 1992 vermenigvuldigd met 15. We merken op dat de populatie van de ekster afneemt, terwijl over het algemeen wordt aangenomen dat zij toeneemt.
De matkop is niet meer in de tabel opgenomen omdat hij als regionale nestbouwende soort is uitgestorven. De resultaten voor de gierzwaluw, een zeer mobiele soort, moeten met de nodige voorzichtigheid worden gehanteerd en beschouwd worden als een indicatie van de algemene aanwezigheid. 

Contrasterende trends afhankelijk van de soorten

Voor de periode 1992-2020 zijn de alledaagse vogels met de meest opmerkelijke afname de trekvogels en de soorten die in gebouwen nestelen. Een globaal gezien gunstige evolutie wordt daarentegen vastgesteld voor de exotische soorten en de kraaiachtigen. Voor inheemse holbewonende soorten is de trend over het algemeen stabiel.    
De volgende grafieken tonen de evolutie van specifieke vogelgroepen.
De analyse per groep van soorten (MSI, Multi Species Index) is gebaseerd op een geometrisch gemiddelde van de trendlijnen van de verschillende soorten van eenzelfde groep. Het “gewicht” van elke soort wordt beschouwd als gelijk aan de andere terwijl de omvang van hun respectievelijke populatie gevoelig kan verschillen. Het is belangrijk rekening te houden met deze bijzondere berekening om de trends correct te interpreteren.  
De trendlijn wordt opgesteld op basis van de jaarlijkse fluctuaties van de MSI-index. De twee stippellijnen aan weerszijden van deze lijn geven de foutenmarge weer die bij de trendlijn hoort. De analyse houdt enkel rekening met de soorten waarvan de trends statistisch belangrijk zijn. 

Voor de inheemse alledaagse soorten zijn, voor de periode 1992-2018, de resultaten statistisch significant voor 33 soorten.  

Tendensen in de evolutie op lange termijn van de algemene avifauna in het Brussels Gewest : specifieke index (MSI, Multi Species Index) voor 33 inheemse soorten (1992-2020)

Bron : PAQUET A.,  WEISERBS A. 2021 (Natagora-Aves)

De statistische analyse van de Multi Species Index (MSI), die werd uitgevoerd voor een groep van inheemse soorten, suggereert een gematigde afname (-25% sinds 1992) op lange termijn en een stabiele tendens sinds 10 jaar.  
Ook op Europees niveau brengt de monitoring van de alledaagse vogelsoorten een aanzienlijke afname op lange termijn.
Meer weten over de tendensen op Europees niveau   

 

Tendensen in de evolutie op lange termijn van de algemene avifauna in het Brussels Gewest : specifieke index (MSI, Multi Species Index) met betrekking tot 25 gewone bossoorten die in het Zoniënwoud aanwezig zijn (1992-2020).

Bron : PAQUET A.,  WEISERBS A. 2021 (Natagora-Aves)
 

Tussen 1992 en 2020 zou het aantal vogels in het Zoniënwoud dat via de luisterpuntmethode wordt gevolgd, relatief stabiel zijn gebleven. In vergelijking met andere soorten, zoals die in woonwijken of soorten die in gebouwen nestelen, doen de gewone vogels van het Zoniënwoud het beter. Uit de analyse van de luisterresultaten blijkt bijvoorbeeld dat de merel in het bos goed standhoudt, terwijl het aantal merels op de rest van het Brussels grondgebied sterk is gedaald.

Tendensen in de evolutie op lange termijn van de algemene avifauna in het Brussels Gewest : specifieke index (MSI, Multi Species Index) voor de exotische soorten (1992-2020) 

Bron : PAQUET A.,  WEISERBS A. 2021 (Natagora-Aves)

De groep van exotische soorten groeit sterk (+457% over de periode 1992-2020), maar lijkt de jongste jaren te stabiliseren. Deze groep omvat de halsbandparkiet, de monniksparkiet, de grote Alexanderparkiet, de nijlgans en de grote Canadese gans.
De magelhaengans en de zwarte zwaan  bouwen geen nest meer in Brussel en zijn bijna verdwenen.  

Tendensen in de evolutie op lange termijn van de algemene avifauna in het Brussels Gewest : specifieke index (MSI, Multi Species Index) voor de soorten die hun nest bouwen in de gebouwen (1992-2020)  

Bron : PAQUET A.,  WEISERBS A. 2021 (Natagora-Aves)

De vogelsoorten die hun nest bouwen in de holtes van de gebouwen, typisch voor de “grijze zone” van het Brussels Gewest (in tegenstelling tot de groene gordel) gaan achteruit in de periode 1992-2018 (-77 %). Deze groep omvat de huismus (sterke achteruitgang op lange termijn), de spreeuw (gaat achteruit), de roodstaart (gaat achteruit) en de gierzwaluw (gaat achteruit). De rotsduif werd niet in aanmerking genomen voor de berekening van de index, omdat het geen strikte holbewoner is. Deze soort neemt toe.  
Meerdere factoren verklaren deze indrukwekkende daling van deze bekende en emblematische vogels van de steden: de renovatie van gebouwen waarbij oude holtes worden verwijderd (dakgoten,  steigergaten,...), de moderne gebouwen bieden weinig plaats aan de biodiversiteit (ijzer, beton en glas), de globale afname van de biomassa van insecten (zie gedocumenteerde fiche over de ongewervelden ) en voor wat de mussen betreft, het graantekort. 

Tendensen in de evolutie op lange termijn van de algemene avifauna in het Brussels Gewest : specifieke index (MSI, Multi Species Index) voor de inheemse holbewonende soorten (1992-2020) 

Bron : PAQUET A.,  WEISERBS A. 2021 (Natagora-Aves)

De inheemse holbewonende soorten hebben de jongste twee decennia een stabiele tendens vertoond. Deze groep omvat de holenduif, de groene specht, de grote bonte specht, de koolmees, de pimpelmees, de glanskop, de boomklever, de boomkruiper, de spreeuw, de kauw. Van deze 10 soorten gaat 1 soort achteruit, 6 andere zijn stabiel en 3 gaan erop vooruit. De middelste bonte specht en de zwarte specht komen te weinig voor om statistisch belangrijke tendensen te kunnen geven. 

Tendensen in de evolutie op lange termijn van de algemene avifauna in het Brussels Gewest : specifieke index (MSI, Multi Species Index) voor de kraaiachtigen (1992-2020)

Bron : PAQUET A.,  WEISERBS A. 2021 (Natagora-Aves)

De kraaiachtigen nemen toe (+133 % op lange termijn). Deze groep omvat de zwarte kraai (stijging), de kauw (sterke stijging), de ekster (daling) en de gaai (stabiel). 

De roek duikt nog niet op in de statistisch belangrijke resultaten hoewel hij zich snel vestigt in de hoofdstad. Vijf kolonies van verschillende omvang werden reeds geteld. Er werd ook een raaf opgemerkt die in maart 2017 op grote hoogte boven het Zoniënwoud vloog. 

Tendensen in de evolutie op lange termijn van de algemene avifauna in het Brussels Gewest : specifieke index (MSI, Multi Species Index) voor de trekvogels (1992-2020)

Bron : PAQUET A.,  WEISERBS A. 2021 (Natagora-Aves)

De groep van trekvogels, allemaal insectenetend (gierzwaluw, grasmus, tinfluiter, fitis, tjiftjaf), kent een opmerkelijke achteruitgang (-62%) op lange termijn, maar lijkt sinds 2007 iets minder snel achteruit te gaan. Een deel van de groep insectenetende trekvogels bestaat uit soorten (Sylviidae) die verbonden zijn aan de braakliggende terreinen. Aangezien deze laatste geleidelijk verdwijnen als gevolg van de verstedelijking dragen de Sylviidae (grasmussen en andere) zeker bij tot de globale negatieve trend van de geobserveerde groep op lange termijn. We merken op dat verscheidene migrerende soorten met te weinig waarnemingen niet meer in de tendensanalyse zijn opgenomen.

Tijdens de nestbouwperiode zijn een kwart van de watervogelsoorten, exotische soorten  

Volgens Natagora-Aves tonen de tellingen in het algemeen een vooruitgang van een groot aantal inheemse vogels die in vochtig gebieden leven. Deze evolutie zou verband houden met hun gedeeltelijke of volledige bescherming sinds het einde van de 20ste eeuw en met de programma's voor het ecologisch herstel van de vochtige gebieden, zowel in het Brussels Gewest als in de andere gewesten en de buurlanden. In dit opzicht is er het herstel van bepaalde oevers van het Rood Klooster met in het bijzonder de aanleg van een rietveld dat ondanks de beperkte oppervlakte en de locatie op een druk bezochte site, talrijke zeldzame soorten aantrekt, zowel in de nestbouwperiode als in de overwinteringsperiode.  
De uitgevoerde follow-up brengt ook de oververtegenwoordiging van bepaalde soorten aan het licht: in 2018 vertegenwoordigden de populaties van de meerkoet, de nijlgans, de Canadese gans en de wilde eend in de voortplantingsperiode alleen al bijna 80% van de alledaagse nestbouwende watervogelpopulaties op een twintigtal bestudeerde sites. Dit percentage was identiek aan de lente van  2020 (slechts 16 sites konden worden onderzocht omwille van de gezondheidscrisis). Twee exotische soorten kennen een sterke groei, nl. de Canadese gans en de nijlgans.  Deze laatste is opgenomen in de Europese lijst van invasieve exotische soorten (zie indicator Invasieve exotische soorten). Op de zes sites waar de Canadese ganzen en nijlganzen het meest voorkomen, dalen de populaties van de inheemse soorten aanzienlijk. Tijdens de telling van 2020 werden nog 2 andere exotische soorten aangetroffen: de mandarijneend (Aix galericulata) en de Carolina-eend (Aix sponsa). Tijdens de nestbouwperiode vertegenwoordigden deze 4 exotische soorten 25% van de specifieke rijkdom aan watervogels en 33% van het totale aantal vogels.
Brussel is ook een overwinteringsgebied voor watervogels. Tijdens de winter van 2019-2020 werden een 40-tal sites bezocht bij 4 gelegenheden en werden 35 soorten watervogels (in de ruimste zin) geteld, wat wijst op een rijke biodiversiteit.

5 soorten van spechten zijn aanwezig in het Zoniënwoud 

De spechten zijn erkende bio-indicatoren voor de gezondheid en de rijpheid van het bosmilieu. Afhankelijk van hun soort hebben zij habitats nodig met zeer oude bomen en bomen met een grote diameter, dood hout, korstmossen, randen … In het Zoniënwoud broeden 5 soorten spechten (grote bonte specht, kleine bonte specht, groene specht, zwarte specht, middelste bonte specht).  De grijskopspecht, een zeldzame soort in België - hij verdween uit het Zoniënwoud op het einde van de 19e  eeuw en gaat op Europees niveau sterk achteruit - werd daar onlangs ook 2 à 3 jaar gespot.
Met 5-6 soorten spechten is het Zoniënwoud een van de Belgische bossen die het rijkst zijn aan spechten. Een dergelijke biodiversiteit komt niet zo vaak voor in West-Europa en getuigt van de toenemende ecologische kwaliteit van het Zoniënwoud. 

Nestbouwende oeverzwaluwen werden waargenomen langs het kanaal na meer dan 40 jaar afwezigheid

3 soorten zwaluwen worden door de Natuurordonnantie als 'soorten van regionaal' belang' beschouwd.  
Na een drastische terugval tussen 1992 en 2002 als nestbouwende soort zijn de populaties huiszwaluwen sterk vooruitgegaan, van 33 koppels in 2002 naar 395 in 2020, waarschijnlijk dankzij verscheidene campagnes voor het plaatsen van nestkastjes in een aantal Brusselse gemeenten. Een andere positieve vaststelling: een toename van de omvang van de twee zogenaamde ‘natuurlijke’ kolonies in Haren en Vorst (alle of de meeste natuurlijke nesten in modder). Het aandeel natuurlijke nesten in modder (70%) blijft toenemen, waardoor de as die wordt afgebakend door de Zenne en het kanaal een stuwende kracht is in de groei van de Brusselse populatie van huiszwaluwen. De redenen voor deze stijging moeten nog worden onderzocht.
De boerenzwaluw heeft sterk te lijden onder de verdwijning van de landelijke ruimten in het Gewest. De tellingen wijzen op een bestand van 10 tot 20 koppels, die werden gelokaliseerd in de landelijke gebieden van Neerpede, terwijl volgens de atlas van de broedvogels in 1990 170 tot 300 koppels werden geteld. 
De oeverzwaluw broedde tot het einde van de jaren 70 in het Brussels Gewest, maar is sindsdien enkel nog waargenomen tijdens de trek. In 2021 werden de nesten van ten minste 10 koppels en hun jongen waargenomen in de buurt van een muur van nestkasten (gevuld met zand) die datzelfde jaar langs het kanaal in Neder-Over-Heembeek waren geplaatst voor deze soort die in zandige oevers nestelt.

De kennis over de kolonies gierzwaluwen in Brussel neemt toe 

Een specifieke studie over de gierzwaluw (Weiserbs e.a. 2020) werd uitgevoerd tussen 2016 en 2018. Deze studie heeft onze kennis van de habitatvoorkeuren en -gewoonten van deze populatie verbeterd en een beter inzicht verschaft in de manier waarop de populatie in stand kan worden gehouden en de achteruitgang een halt kan worden toegeroepen. Samenvattend concluderen de auteurs van de studie dat kleine kolonies de overhand hebben. Zij bezetten vooral holten onder richels, in woonwijken met overwegend tweegezinswoningen, gelegen langs betrekkelijk smalle wegen.
Er werd ook een monsternemingsprotocol opgesteld om een routinematige monitoring op gewestelijke schaal op te zetten. 
Gegevens over de kolonies en hun aantallen zijn beschikbaar in de factsheet over de avifauna in de bebouwde omgeving.

Van de 7 vogelsoorten die werden gevolgd in het kader van de Natura 2000-wetgeving werden er 5 in een gunstige staat van instandhouding geëvalueerd
Meer weten   

 

De jongste atlas van nestbouwende vogels (2000-2004) heeft grondige wijzigingen aan het licht gebracht: een vermindering van het gemiddelde aantal soorten per km2, de verdwijning van talrijke soorten, een toename van de exotische soorten...

Meer weten