Park van Laken

• Toegang voor personen met een beperkte mobiliteit
• Zomerkiosk
• Speelplein
• Picknicktafel
• Zone 'honden zonder leiband'

Van bij het begin van zijn bewind maakte Leopold II duidelijk dat hij van plan was om een groot openbaar park in te richten in Laken, de hoofdplaats van zijn residentie. Maar het duurde meer dan tien jaar voor dit plan concreet vorm kreeg. In die tien jaar kocht hij verschillende eigendommen die aan het Koninklijk Domein grenzen.

Op 1 april 1876 sloot de vorst een akkoord met de staat. De onderhandelingen gingen over een uitwisseling van gronden. Leopold II verkocht aan de staat 16 hectare van de vroegere Walckiers-eigendommen die hij verwierf in 1867. Hij behield wel het paviljoen (later de Belvédère-villa) en een hectare voor het tracé van de latere Koninklijk Parklaan.
In ruil krijgt de koning een aantal eigendommen en gebouwen in Laken, het Ravensteindomein in Tervuren en een bos in Luxemburg.

De staat gaat het engagement aan om een belangrijk krediet te openen, deels voor een monument ter ere van de eerste Belgische monarch in het nieuwe park, deels voor de parkinrichting. De koning zou dan de kosten betalen die niet gedekt zijn door dat krediet.

Voor de invulling van dit park deed Leopold II beroep op verschillende tuinarchitecten, die meerdere plannen indienden: de Duitse landschapsarchitect en inspecteur Van Brusselse parken en Plantsoenen Keilig ( 1866 en 1868), de Franse en internationaal gerenommeerde landschapsarchitect BariIIet Deschamps (1868) en de Parijse ingenieur Grégoire (1876, 1877, 1878). De laatste werd met de uitvoering belast. Hij werd geassisteerd door de Parijse Delabarrière.

De werken starten in 1876. Vier jaar later is het park klaar, net op tijd voor de jubileumfeesten van de nationale onafhankelijkheid.

In 1958 wordt in het park een aantal paviljoenen van de Wereldtentoonstellingen ingeplant.

Monumenten

Het Monument van de Dynastie

Deze schitterende neogotische constructie met een torenspits die gelijkt op die van het Brusselse stadhuis, is gewijd aan de eerste koning der Belgen, Leopold I. Het is een werk van architect Louis de Curte.

Denegen bogen met negen pinakels (kleine opengewerkte piramides) symboliseren de negen provincies – en op die manier België dat zich achter zijn vorst schaart. Elke provincie heeft zijn beeltenis van de hand van een bekend kunstenaar uit die periode: Thomas Vinçotte, Charles Vander Stappen, Charles Brunin, Desenfants, enz.

Sint-Annakapel

De Sint-Annakapel ligt aan het einde van de Sint-Annadreef, aan de rand van het park van Laken. Ze is tegenwoordig gewijd aan de orthodoxe ritus. Het gebouw dateert van de veertiende eeuw.

Sint-Annafontein

Deze fontein heeft ook andere namen: Fontein van de Liefde of Vijfwondenbron. De bron die het water levert, had de faam dat ze verschillende kwalen genas. Omdat zij er ook zelf haar genezing aan toeschreef, liet aartshertogin Isabella in 1625 op die plaats een fontein bouwen.

Het water stroomt uit een rozet met vijf gaten (symbool voor de vijf wonden van Christus), loopt in een schaal en vandaar in een waterbekken.

Vroeger Paviljoen van de Verenigde Staten

Op de hoek van de Grote Lindenlaan en de Madridlaan staat een deel van het vroegere cirkelvormige paviljoen dat de Verenigde Staten bouwden voor Expo 58 (architecten Stone en Harden): het inkompaviljoen en de voet van de grote rotonde. Het is eigendom van de stad Brussel .

Sinds 2011 en het vertrek van de VRT worden de ruimten die eigendom zijn van de federale Regie der Gebouwen verhuurd door de stad Brussel  die er heel haar infrastructuur heeft ondergebracht voor de grote evenementen die ze organiseert (via Brussels Expo): Brussel-Bad, Winterpret, het vuurwerk van 31 december, het Summer Festival, enz.

De vzw “Rock the city” die ook op deze plaats is gevestigd, is verantwoordelijk voor de socio-professionele integratie van jongeren die ook kunnen worden ingezet tijdens deze evenementen.