Beheer van het Brusselse blauwe netwerk

Een Europese richtlijn als omkadering

De Kaderrichtlijn Water van het Europees Parlement en van de Raad (2000/60/EG) heeft zich tot doel gesteld om een kader te definiëren voor de bescherming van de landoppervlaktewateren, de overgangswateren, de kustwateren en het grondwater in Europa. Tegen 2015 dient elke lidstaat een goede ecologische en chemische « toestand » van alle oppervlaktewaterenEr wordt gewoonlijk een onderscheid gemaakt tussen zeewater en binnenwater, wat op zijn beurt in oppervlaktewater en grondwater wordt onderverdeeld. Het oppervlaktewater wijst op het water dat op de oppervlakte van de aarde afvloeit of stagneert en bevat het water van de meren, rivieren en waterpartijen (vijver, kunstmatige bekkens, poelen, ...). en een goede chemische "toestand" van al het grondwater te bereiken.
Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest neemt die verplichting uiteraard ter harte.

Maatregelen en opvolging

De verbetering van de kwaliteit van de Brusselse oppervlaktewaterenEr wordt gewoonlijk een onderscheid gemaakt tussen zeewater en binnenwater, wat op zijn beurt in oppervlaktewater en grondwater wordt onderverdeeld. Het oppervlaktewater wijst op het water dat op de oppervlakte van de aarde afvloeit of stagneert en bevat het water van de meren, rivieren en waterpartijen (vijver, kunstmatige bekkens, poelen, ...). omvat verschillende maatregelen, zoals de preventie van lozingen (riolen, vervuild afvloeiend water…), het reinigen van waterlopen en vijvers, en de  afvalwaterWater dat in huishouding of industrie dienst heeft gedaan en gewoonlijk met verschillende stoffen beladen is.  .

Bovendien worden andere maatregelen genomen om de  biodiversiteitDe diversiteit aan levende soorten die zich kunnen in stand houden en die zich zonder externe hulp kunnen voortplanten (fauna en flora).  van de waterlopen te verbeteren : opheffing van fysieke hinderpalen voor de migratie van de waterfauna, natuurlijk beheer van de oevers, creatie van gediversifieerde en natuurlijke habitats…

Om de impact van die maatregelen te evalueren en om die eventueel te herkaderen, heeft Leefmilieu Brussel een methode opgesteld voor de monsterneming en evaluatie van de ecologische kwaliteit van de Brusselse waterlopen. Op die wijze kan de evolutie van de vispopulaties regelmatig worden opgevolgd.

Al die maatregelen maken deel uit van de ontwikkeling van het grootschalige gewestplan met betrekking tot het Blauwe Netwerk .

Het belang van zuurstof voor de vissen

De toestand van de visfauna is vooral verbonden met de goede kwaliteit van het water, en meer bepaald met een voldoende gehalte aan opgeloste zuurstof. Maar de kwaliteit van het  eutrofiëringOvermatige toevoer van voedingsstoffen in het water, met als gevolg een woekering van de vegetatie, zuurstofvermindering en onevenwicht van het ecosysteem.  wordt genoemd.

Dat proces vindt zijn oorsprong in het uitstrooien op de landbouwvelden (of in onze tuinen) van chemische meststoffen die rijk zijn aan stikstof en fosfor of in het industrieel en stedelijk afval dat rijk is aan nitraten en fosfaten (afkomstig van ons afwaswater). De productie van algen en microscopische waterplanten (zoals fytoplankton) verbruikt zuurstof uit het water totdat, in het slechtste geval, een stadium van anoxie wordt bereikt (totale afwezigheid van zuurstof). Dit kan leiden tot de dood van verschillende organismen die leven op de bodem van het water alsook van de vissen.